Behoud en duurzaamheid zijn van vitaal belang voor het aanpakken van uitdagingen op het gebied van milieu, klimaat en biodiversiteit
De minister van Milieu, Klimaat en Communicatie, Eamon Ryan, heeft wetgeving goedgekeurd die de visserij op wilde zalm en zeeforel in 2024 zal regelen. Deze trad in werking op maandag 1 januari 2025.
Minister Ryan zei: “78 rivieren zullen in 2025 beschikbaar zijn voor het vissen op zalm en zeeforel. Dit vergemakkelijkt het zorgvuldige beheer van deze belangrijke natuurlijke hulpbron, waarvoor behoud en duurzaamheid van het grootste belang zijn. 40 van de rivieren zullen open zijn, met nog eens 38 open voor ‘catch & release’-vissen. De verbeteringen in de bestanden vanaf 2024 zijn lichtjes teruggedraaid voor 2025. Er zijn echter collectieve inspanningen en volharding vereist van alle belanghebbenden om ervoor te zorgen dat de toestand van alle individuele rivierbestanden in de loop van de tijd verbetert. Het is belangrijk dat we allemaal begrijpen dat de bestanden zelf volledig afhankelijk zijn van iedereen die zijn individuele inspanningen vergroot om het hoofd te bieden aan de gevolgen van menselijke interventies voor het milieu, het klimaat en de biodiversiteit.”
Ter ondersteuning van de wetgeving voor 2025 ontving minister Ryan managementadvies van Inland Fisheries Ireland (IFI) met betrekking tot meer dan 140 genetisch individuele wilde zalmbestanden in Ierland, dat was gebaseerd op individuele wetenschappelijke beoordelingen. De beoordelingen worden elk jaar uitgevoerd door de Technical Expert Group on Salmon (TEGOS) – een onafhankelijke wetenschappelijke groep van het hele eiland, bestaande uit experts van verschillende instanties.
IFI, ondersteund door TEGOS, bepaalde welke van de individuele bestanden voldoende boven hun specifieke beschermingslimiet lagen om open te staan voor visserij; welke rivieren niet voldeden aan een voldoende niveau boven de limiet, maar wel aan een voldoende percentage van de limiet om te worden geclassificeerd voor ‘catch and release’-vissen; en welke rivieren zo ver onder de limiet lagen dat ze voor elke exploitatie werden gesloten. De beschermingslimiet is het aantal volwassen paaiende vissen dat nodig is om een gezonde en duurzame populatie in elke individuele rivier te behouden.
De belangrijkste kwestie om de toegenomen bestanden te ondersteunen is de verbetering van de waterkwaliteit. Veel van de rivieren hebben niet een voldoende hoog waterkwaliteitsniveau om duurzame bestanden te ondersteunen, vaak veroorzaakt door landbouwactiviteiten en in mindere mate door onvoldoende behandeling van afvalwater. Het advies van dit jaar werd ook beschikbaar gesteld als onderdeel van een wettelijk openbaar consultatieproces waarbij schriftelijke inzendingen van belanghebbenden (waaronder de recreatieve en commerciële visserij en de milieusector) werden gevraagd over de conceptregelgeving.
Het managementadvies, gebaseerd op de TEGOS-beoordeling van rivieren/estuaria/havens, luidt als volgt:
• 40 rivieren moeten open zijn omdat er in deze rivieren een duurzaam overschot is vastgesteld.
• 38 rivieren moeten worden geclassificeerd als open voor ‘catch & release’-vissen.
• 69 rivieren moeten worden gesloten omdat er geen duurzaam overschot beschikbaar is.
Minister Ryan voegde toe: “Ierland staat al lang internationaal bekend om het inbedden van de noodzaak van behoud als een vitaal onderdeel van ons beheer van de kostbare zalmbestanden. Hoewel het beleid ons in het verleden goed van pas is gekomen, heeft mijn ministerie de effectiviteit van het huidige beheerbeleid en de implementatie ervan geëvalueerd. Het is de bedoeling om, als onderdeel van de veel bredere herziening van het beleid voor binnenlandse visserij, opties voor verbetering uiteen te zetten – met een nog grotere focus op behoud, in ons beheerregime en voor het moderniseren van vergunningsvereisten – om toegang tot de bestanden te garanderen waar aan de behoeften van behoud en biodiversiteit wordt voldaan.”
