Pat Foran bericht over een snoeksessie die moeilijk te verbeteren is…
Het weer voorafgaand aan mijn visdagen was redelijk mild met een gemiddelde temperatuur van 12 graden Celsius en 14 graden op de thermometer toen ik naar het viswater reed op zondag 28 januari.
Ik had het gevoel dat de snoeken zich misschien al aan het verzamelen waren om zich voor te bereiden op de paaiperiode, dus richtte ik mijn aandacht op een gedeelte van het water dat in het verleden vaker snoek opgeleverd had in deze tijd van het jaar.
De dag begon ik met het vissen op een afstand van circa 55 meter en op een diepte van tegen de zes meter. Ik gebruikte een spiering als dood aas met een enkele loodhagel als verzwaring en ik viste dit aas actief terug. Ik telde de seconden om het aas op de juiste diepte te brengen en viste zo diverse waterlagen af. De eerste snoek pakte het aas op de vijfde worp hard en fel, op een meter of drie onder het wateroppervlak. Ik zette direct de haak en drilde met succes een hard vechtende snoek op mijn nieuwe 12 voets Jaxon hengel met een testcurve van 3 lb. De vis werd snel geland, bracht 16,7 pond op de weegschaal en werd na een snelle foto weer teruggezet, ze zwom net zo sterk weg als dat ze gevochten had.
De volgende snoek werd geland met dezelfde methode en was een kleintje van een pond of twee. De vis greep het aas vlak voordat ik het uit het water tilde voor een nieuwe worp.
Vervolgens verving ik het aas en viste verder met een dode blankvoorn. Dit leverde een vis op van 11,4 pond, ik verving de onderlijn met een die van een sardien voorzien was en wierp deze uit. Nog terwijl ik de andere snoek aan het onthaken was, had ik al een nieuwe aanbeet! Deze vis vocht eveneens hard, sprong drie keer in haar geheel het water uit en bleek 20,5 pond zwaar te zijn. Zo had ik twee snoeken in het landingsnet die binnen luttele seconden van elkaar gevangen werden.
Pat verving de montage door een met een zeildobber en gebruikte een dode baars als aas. Het duurde maar een minuut of tien voordat de volgende snoek interesse toonde in mijn aas. Het resultaat: een snoek die nauwelijks groter was dan het aas…
Een nieuwe worp met hetzelfde aas en opnieuw gaf de dobber ‘leven’ aan. De dobber dook nu onder en na een fraaie dril kon ik de volgende snoek van 17,5 pond zwaar landen.
Pat had ook haring aangeschaft in de supermarkt en dit was wat hij als volgende aanbood. Het duurde maar een minuut of zeven voor de dobber opnieuw onderdook, het resultaat een vis van 19,5 pond!
Voordat de harde wind nog verder toenam wist ik nog een vis te landen, deze was tussen de negen en tien pond zwaar. Binnen een periode van zes uur wist ik zo acht snoeken te landen met een gezamenlijk gewicht van over de negentig pond; een sessie die ik me lang zal heugen! Pat verdient de Vangst van de Week met recht.
Een speciaal woord van dank voor mijn vismaat Claran Sullivan die het geduld had om me al deze vissen te zien landen. Claran is een bekende sportvisser in de Ierse snoekvisserij scene, waarbij hij recentelijk meerdere wedstrijden wist te winnen. Scully deed het zelf ook uitstekend deze dag, wist zijn persoonlijk record twee keer te verbeteren, waarbij de zwaarste vis 22,5 pond zwaar was. Goed gedaan vriend.
