Sportvisser Noel O’Shea uit Meath doet verslag van een recente trip die hem een super specimen zeebaars opleverde:
Op zondag de 14e mei ben ik langs de kust gaan vissen op een plaats in County Louth. Ik zou eigenlijk op zaterdag gaan, maar moest uiteindelijk deelnemen aan een viswedstrijd met kleine boten van de Howth SAC, en dat bleek een geluk bij een ongeluk…
Toen mijn vismaat Joe uit Dundalk en ik bij de stek aankwamen, waren we teleurgesteld dat de wind was gedraaid en dat er verder niemand aan het vissen was. Omdat we voor het eerst in meer dan twee jaar weer samen visten, besloten we het erop te wagen en ons aas, zagers (gekocht bij Swords Angling), makreel en bevroren krabben op te gebruiken, terwijl we een paar uur doorbrachten op een aangename dag en wat konden bijpraten.
De eerste paar uur gebeurde er niet veel, behalve een paar platvissen voor Joe die weer in zee werden teruggezet. Toen kreeg ik een behoorlijke aanbeet, ik verwachtte er niet veel van toen ik mijn hengel ter hand nam, maar toen nam de weerstand aanzienlijk toe en begon de vis lijn te nemen. Ik wist direct dat dit een behoorlijke vis zou worden wanneer ik deze zou kunnen landen.
Er had zich wat publiek verzameld (inclusief een niet aangelijnde hond), terwijl we zagen dat de vis zich wild verzette en naar de oppervlakte kwam. Na enkele angstige momenten en met Joe’s hulp, wisten we de prachtige zeebaars te landen.
De vis was ruim 76 cm lang, omdat hij niet stil bleef liggen, was het moeilijk meten. Een paar snelle foto’s en hij werd teruggezet in zee, tot teleurstelling van velen, inclusief mijn vrouw toen ik thuiskwam. We zullen genoegen moeten nemen met vissticks…
We kunnen een andere dag terugkomen en ons geluk opnieuw beproeven, het is moeilijk om een zeebaars van deze uitzonderlijke grootte vrij te laten, maar het is het juiste ding om te doen. Verschillende andere sportvissers hadden mogelijk dezelfde vis gevangen en weer vrijgelaten over een periode van mogelijk acht tot elf jaar van zijn leven, zo is mijn inschatting.
