David Norman van West Cork Bass bericht over een sessie onder sterren…
“Soms zie je het aankomen, bijzondere omstandigheden die veel beloven, maar vaker niet dan wel, niet altijd opleveren waar we van dromen…
…maar soms, heel soms, leveren ze alles en meer. Dat was het geval toen het wekenlange, warme augustusweer plaats maakte voor een toename van de windsnelheden en gepaard ging met een noodweeralarm van het Met Éirann met niveau oranje (onweer).
Ik koos mijn locaties heel zorgvuldig, verschool me onder de steile oever en zag bliksemflitsen aan de horizon in de nachtelijke hemel, die gelukkig niet dichterbij kwam.
Nadat ik die avond al een aantal zeebaarzen van goed formaat had geland op een aantal locaties, was het meteen duidelijk toen ik de grote dame aan de haak kreeg, dat ik iets anders aan de haak had dan normaal… De lijn werd met gemak door mijn strak afgestelde slip getrokken en mijn 5 – 20 grams hengel stond, zoals je zou verwachten, tot aan de handgreep gebogen. Met het hart in de keel kreeg ik geleidelijk de overhand, maar ik wilde niet het risico lopen om met een vis om te gaan in de precaire positie waarin ik hem aan de haak had gekregen.
Dus begon een gevaarlijke terugtocht naar de vlakke grond die een leven lang leek te duren, tot ik uiteindelijk in staat was de vis voorzichtig te landen, een foto te maken, een monster te nemen voor het IFI National Bass Program en hem sterk en gezond weer op weg te sturen, terwijl ik daar alleen in het donker stond en probeerde te verwerken wat er net was gebeurd – Wie durft wint (soms)…
